Στους ρυθμούς ενός αστροναύτη

Οι αστροναύτες στο διάστημα μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου ακριβώς όπως στη Γη. Η πίεση, ο μεγάλος φόρτος εργασίας, το άγχος, ο θόρυβος, το φως και η ποιότητα του αέρα μπορεί όλα να ταράξουν τα βιολογικά ρολόγια τους. Η ελαχιστοποίηση των διαταραχών ύπνου για τους αστροναύτες είναι μόνο ένας από τους στόχους της ιατρικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αστροναυτών.

"Όπως στη Γη, υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι που συμβάλουν στην διευθέτηση ενός κανονικού προτύπου ύπνου", σημειώνει ο Volker Damann, επικεφαλής του γραφείου διαστημικής ιατρικής.

Οι αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν μια πολύ δομημένη μέρα, εργάζονται δέκα ώρες κατ 'ανώτατο όριο που ακολουθείται από μια περίοδο ύπνου οκτώ ώρες. Περιλαμβάνει ακόμα πρωινό, μεσημεριανό γεύμα και δείπνο σε τακτά χρονικά διαστήματα, καθώς και περιόδους χαλάρωσης, ενημερώσεων, χρόνο για να επικοινωνούν με την οικογένεια και τους φίλους, προσωπικό χρόνο και χρόνο για αθλητικές δραστηριότητες.

Το πρόγραμμα βασίζεται σε μια 24-άωρη γήινη ημέρα συγχρονισμένη με την ώρα Γκρίνουϊτς. Ακόμα κι αν οι αστροναύτες βιώνουν 16 ανατολές και ηλιοβασιλέματα κάθε 24 ώρες, η εβδομάδα τους δεν διαφέρει από την κοινή επαγγελματική ζωή στη Γη.

Μετά από μια εβδομάδα εργασίας από Δευτέρα έως Παρασκευή, το Σάββατο δαπανάται για περισσότερη δουλειά, συντήρηση, καθαριότητα και προσωπικό χρόνο, ενώ την Κυριακή δεν έχουν κανένα καθήκον, αν και πολλοί αστροναύτες συνεχίζουν να εκτελούν εθελοντικά επιστημονικές εργασίες και συντήρηση.

Το πρόγραμμα σχεδιάζεται, ελέγχεται και συντονίζεται, αλλά διακόπτεται συχνά από τις απαιτήσεις της αποστολής, τα απρόβλεπτα γεγονότα, τις επισκευές, τη συντήρηση και την επιπρόσθετη επιστήμη. Τα διαστημόπλοια που φθάνουν, συχνά απαιτούν αλλαγές στο πρόγραμμα και το πλήρωμα μπορεί να κληθεί να κοιμηθεί νωρίτερα για να ξυπνήσει ανανεωμένο για σύνδεση σε την καθυστερημένη .

"Λόγω της δομημένης ρουτίνας τα χημικά συμπληρώματα για να βοηθήσουν τον ύπνο δεν είναι συνήθως απαραίτητα", λέει ο Volker. "Αν προκύψει η αίσθηση του jetlag, μπορεί να προτείνουμε μελατονίνη σε έναν αστροναύτη".

Η μελατονίνη παράγεται από το σώμα μας για να ρυθμίσει τους βιορυθμούς μας. Βοηθά να συγχρονιστεί το εσωτερικό μας ρολόι σε μια αλλαγή στην ώρα που ξυπνάμε ή την ώρα που πέφτουμε για ύπνο, κάτι που συμβαίνει και στις διηπειρωτικές πτήσεις και τις πτήσεις σε τροχιά.

Η κοινότητα διαστημικής ιατρικής πειραματίζεται επίσης με φως διαφορετικών χρωμάτων. Το πρωινό και απογευματινό φως του ήλιου στη Γη περιέχει περισσότερο κόκκινο, ενώ το έντονο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ημέρας έχει περισσότερο μπλε μήκη κύματος, δίνοντας στο σώμα μας μια αίσθηση πως έχει ώρα μπροστά του.

Ο μπλε φωτισμός στο Διαστημικό Σταθμό θα μπορούσε να επηρεάσει το σώμα να είναι σε εγρήγορση, ενώ ο κόκκινος φωτισμός θα μπορούσε να επιφέρει τον ύπνο.

Η φαρμακευτική αγωγή είναι μια επιλογή εάν αποτύχουν όλα τα άλλα, αλλά οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν υπνηλία και δυσκολίες στο ξύπνημα. Πονοκέφαλοι ακόμη και παραισθήσεις είναι λιγότερο από ιδανικά όταν επιχειρείται επιστημονικός εξοπλισμός στο διάστημα.

Το Κέντρο του Αστροναύτη δοκιμάζει φάρμακα για παρενέργειες, επειδή αυτές μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των αστροναυτών. Τα τυπικά φάρμακα ύπνου επιφέρουν τον ύπνο, αλλά φιλτράρονται γρήγορα από το σώμα. "Δεν θέλουμε οι αστροναύτες να κοιμούνται σε συναγερμούς πυρκαγιάς επειδή έχουν πάρει πάρα πολύ", λέει ο Volker.

Η διαστημική φαρμακολογία είναι ακόμα στα σπάργανα. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά πώς λειτουργούν τα φάρμακα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και κατά πόσον μια τυπική δόση στη Γη θα είναι πολύ λίγο ή πάρα πολύ στο διάστημα. Οι Ευρωπαίοι ερευνητές ερευνούν αυτόν τον τομέα, ώστε οι αστροναύτες να μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι στο έδαφος ψάχνουν για αυτούς.