Pluto
Pluto is in 1930 ontdekt door de 24-jarige Clyde Tombaugh. Hij gebruikte een speciaal apparaat om hemelfoto's te vergelijken. De nieuwe planeet bleek nog kleiner te zijn dan onze maan.
De omloopbaan van Pluto is elliptisch (eivormig). De afstand tot de zon schommelt tussen 7.381 miljoen kilometer (49 keer de afstand zon-aarde) en 4.446 miljoen kilometer (dertig keer zon-aarde). Een rondje om de zon kost Pluto 248 aardse jaren. Je zou daar dus nooit jarig zijn!
We weten heel weinig over Pluto. Het oppervlak is heel erg koud, wel 230 graden onder nul. Alles is er dan ook bevroren. De laatste paar jaar staat de planeet iets minder ver van de zon. Daardoor is het er nu heel even 'zomer'. Wat ijs van het oppervlak is verdampt, waardoor een ijle atmosfeer is ontstaan. Maar op dit moment trekt hij zich weer terug in de koude gebieden ver van de zon. De atmosfeer bevriest binnenkort dus opnieuw.
Pluto draait elke zes dagen en negen uur 'achteruit' (van oost naar west) om zijn as. Zijn grootste maan is Charon. Die doet er precies even lang over om één keer rond Pluto te gaan. Dat betekent dat Charon vanaf één kant van Pluto nooit te zien is. Kort geleden zijn met de Hubble-ruimtetelescoop nog twee kleinere maantjes bij Pluto ontdekt.
Heel lang zagen we Pluto als de negende planeet vanaf de zon (ook al staat hij soms dichterbij dan Neptunus). Maar tegenwoordig wordt hij gezien als een dwergplaneet. Pluto is ook één van de grotere leden van de Kuipergordel, een familie ijswerelden in de ruimte achter Neptunus.
Laatst aangepast 21 februari 2007
