Πολύχρωμη άποψη υπολείμματος υπερκαινοφανούς αστέρα

Τα περισσότερα ουράνια γεγονότα ξεδιπλώνονται σε χιλιάδες χρόνια ή περισσότερο, καθιστώντας αδύνατη την παρακολούθηση της εξέλιξής τους με ανθρώπινα χρονοδιαγράμματα. Οι υπερκαινοφανείς αστέρες (supernovas) αποτελούν αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, οι ισχυρές αστρικές εκρήξεις που κάνουν τα αστέρια τόσο φωτεινά όσο ένας ολόκληρος γαλαξίας για αρκετές ημέρες.

Αν και είναι πολύ σπάνιες - μόνο λίγες τέτοιες εκρήξεις λαμβάνουν χώρα κάθε αιώνα σε ένα τυπικό γαλαξία – οι supernovas μπορεί να είναι ορατoί με γυμνό μάτι αν είναι εύλογα κοντά. Στην πραγματικότητα, όταν ανακαλύφθηκαν οι supernovas θεωρήθηκαν πως είναι νέα αστέρια που εμφανίζονται στον ουρανό - «nova» σημαίνει νέα στα λατινικά.

Οι αστρονόμοι έχουν καταγράψει supernovas πολύ πριν τη θεωρητική κατανόηση αυτών των γεγονότων  ως αστρικές εκρήξεις που αναπτύχθηκε τον 20ο αιώνα. Η αρχαιότερη τεκμηριωμένη καταγραφή χρονολογείται πίσω στο 185 μ.Χ., όταν Κινέζοι αστρονόμοι είδαν ένα 'φιλοξενούμενο αστέρι' που παρέμεινε ορατό για αρκετούς μήνες, στην περιοχή των δύο αστέρων Άλφα και Βήτα Κενταύρου.

Το υλικό που εκτοξεύεται κατά τη διάρκεια αυτών των εκρήξεων μαζεύει αέριο και σκόνη από το περιβάλλον τους, δημιουργώντας όμορφα υπολείμματα υπερκαινοφανών που μπορεί να παρατηρηθούν πολύ καιρό μετά την έκρηξη. Οι σύγχρονοι αστρονόμοι πιστεύουν ότι το αντικείμενο που φαίνεται σε αυτήν την εικόνα, το υπόλειμμα υπερκαινοφανούς RCW 86, είναι ό, τι απομένει από τη σουπερνόβα που ανακαλύφθηκε το 185 μ.Χ.

Η μπλε και πράσινη λάμψη στα άκρα της φούσκας αντιπροσωπεύει την εκπομπή ακτίνων Χ από θερμό αέριο, που θερμαίνεται σε εκατομμύρια βαθμούς με κρουστικά κύματα που δημιουργούνται μετά την έκρηξη. Η διάχυτη κόκκινη λάμψη σηματοδοτεί υπέρυθρη εκπομπή από θερμή σκόνη στο διαστρικό μέσο γύρω από το RCW 86. Διασκορπισμένα σε όλη την εικόνα, με κίτρινο, είναι τα νεαρά αστέρια που φεγγοβολούν λαμπρά στα υπέρυθρα μήκη κύματος.

Αυτή η εικόνα συνδυάζει δεδομένα ακτίνων Χ από το XMM-Newton της ESA και το Παρατηρητήριο ακτίνων-Χ Chandra της NASA (συνδυάζονται για να σχηματίσουν τα μπλε και πράσινα χρώματα) με παρατηρήσεις στο υπέρυθρο από το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA Spitzer Space Telescope and Wide-Field Infrared Survey Explorer (κίτρινο και κόκκινο).

Το υπόλειμμα υπερκαινοφανούς RCW 86 είναι περίπου 8000 έτη φωτός μακριά.

Αυτή η εικόνα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2011.