Τα παρατηρούμενα αντικείμενα
Αυτό θα μπορούσε να συγκριθεί με τη φωτογραφία ενός βουνού: Αν βρισκόμαστε πολύ κοντά στο βουνό, δεν μπορούμε να το δούμε ολόκληρο μέσα από το φακό της φωτογραφικής μηχανής κι επομένως μπορούμε να φωτογραφήσουμε μόνο ένα τμήμα του. Για να «χωρέσουμε» ολόκληρο το βουνό σε μια φωτογραφία, θα πρέπει να απομακρυνθούμε περισσότερο.
Κατά παρόμοιο τρόπο, για να μπορέσει ο δορυφόρος να φωτογραφήσει τη Γη ως ένα ενιαίο δίσκο, θα πρέπει να βρίσκεται πολύ μακριά από τον πλανήτη. Αλλά ένας δορυφόρος που βρίσκεται ήδη σε τροχιά, δεν μπορεί να την αλλάξει. Έτσι λοιπόν αν χρειάζεται μια πιο μακρινή φωτογραφία του πλανήτη (δηλαδή μια φωτογραφία που να φαίνεται ολόκληρος ο δίσκος του πλανήτη), τότε χρησιμοποιείται ένας άλλος δορυφόρος που κινείται σε πιο μακρινή τροχιά.
Εναλλακτικά, όταν οι επιστήμονες επιθυμούν να φωτογραφήσουν ένα μεγάλο τμήμα της επιφάνειας της Γης, προγραμματίζουν τον αισθητήρα του δορυφόρου να τραβήξει διαδοχικές φωτογραφίες, τη μία δίπλα στην άλλη. Ενώνοντας στη συνέχεια αυτές τις φωτογραφίες μπορούμε να έχουμε την εικόνα μιας μεγάλης επιφάνειας ή ακόμη και ολόκληρου του πλανήτη, αλλά αυτές οι φωτογραφίες δεν θα έχουν ληφθεί την ίδια χρονική στιγμή.
Στην επάνω εικόνα, ο δορυφόρος βρίσκεται σε μια σχετικά μακρινή τροχιά γύρω από τη Γη (±36,000 km). Αυτός είναι και ο λόγος που μπορεί και βλέπει «ολόκληρο» τον πλανήτη.
Οι επιστήμονες μπορεί να αποφασίσουν να εστιάσουν την προσοχή τους σε μερικά φαινόμενα στην επιφάνεια της Γης. Σε αυτή την περίπτωση, θα θέλουν να κάνουν μεγέθυνση και να παρακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό αντί για μια συγκεκριμένη περιοχή. Για παράδειγμα, μπορεί να αποφασίσουν να μεγεθύνουν έναν ανεμοστρόβιλο, μια πυρκαγιά σε δάσος ή μια πλημμύρα.
Όταν χρησιμοποιούνται δορυφορικές εικόνες για την παρατήρηση συγκεκριμένων τύπων χαρακτηριστικών ή συμβάντων, αυτό καλείται «δορυφορικές εφαρμογές». Για παράδειγμα, μία από τις εφαρμογές του δορυφόρου ERS είναι η παρακολούθηση της εξέλιξης της τρύπας του όζοντος επάνω από την Ανταρκτική.
Όσο πιο σκούρα είναι η εικόνα, τόσο μικρότερη ποσότητα όζοντος μετριέται από το όργανο. Επομένως οι επιστήμονες μπορούν να συζητούν για μια τρύπα στη στοιβάδα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, επειδή αυτή η περιοχή στην εικόνα είναι υπερβολικά σκοτεινή, που σημαίνει ότι η ποσότητα του όζοντος είναι πολύ χαμηλή.
Μπορείτε να σκεφτείτε άλλες δορυφορικές εφαρμογές;
* Δείτε την απάντηση στο κάτω μέρος της σελίδας
Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τις δορυφορικές εφαρμογές, μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε τις ενότητες στην ιστοσελίδα του Eduspace σχετικά με Παγκόσμιες αλλαγές
και Παρακολούθηση καταστροφών.
* Απάντηση: παρακολούθηση πυρκαγιών σε δάση, τροπικών κυκλώνων, πλημμυρών, κτλ. Last update: 22 August 2011
|