ESA - Eduspace GR - Παγκόσμια αλλαγή

παράκτια αλλαγή

Aνιχνευση αλλαγησ στο δελτα του δουναβη - Εισαγωγη Πετρελαιοκηλίδες

Η αποψίλωση των δασών

Εθνικό Πάρκο Μπάρντια - Εισαγωγή Λεκάνη του ποταμού Κονγκό Καταφύγιο ελεφάντων Κάμενγκ-Σόνιτπουρ - Εισαγωγή Κιλιμάντζαρο Αποψίλωση στην Ροντόνια Σιλόνγκ και Γκαουαχάτι - Εισαγωγή

πάγος

Ανάλυση παγετώνων με τη χρήση εικόνων ραντάρ Ανταρκτική 2003 Κλιματική αλλαγή και παγετώνες Υποχώρηση παγετώνων στις Άλπεις Ροή πάγου παγετώνων Παρακολούθηση παγετώνων στα Ιμαλάια Τηλεπισκόπηση πάγου και χιονιού

Η αστικοποίηση

Κάιρο - εισαγωγή Κατμαντού - Εισαγωγή Κόρδοβα Ιμαλάια Κοιλάδα του Κατμαντού - Eισαγωγή Λάγος - εισαγωγή

βλάστηση

Προστατευόμενη περιοχή της Αναπούρνα - εισαγωγή Χαμένοι στις Άνδεις Προστατευόμενη περιοχή Νγκορονγκόρο (NCA) - εισαγωγή Εσωτερικό δέλτα του Νίγηρα - εισαγωγή Βλάστηση στη Λατινική Αμερική

Καιρός και κλίμα

Το κλίμα στην Μπάρντια είναι τροπικό και υποτροπικό μουσωνικό. Υπάρχουν τρεις διακριτές εποχές:

η θερμή και ξηρή εποχή (Φεβρουάριος μέχρι μέσα Ιουνίου)
η εποχή των μουσώνων (μέσα Ιουνίου μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου)
η δροσερή και ξηρή εποχή (τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι Φεβρουάριο)

Κατά τη διάρκεια της θερμής εποχής, ο καιρός είναι ξηρός και οι θερμοκρασίες το Μάιο φτάνουν μέχρι τους 45°C. Τις ζεστές ημέρες με υγρασία διαδέχονται οι βροχές των μουσώνων που διαρκούν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Το μεγαλύτερο μέρος των ετήσιων κατακρημνίσεων συμβαίνει τους τέσσερις μήνες της περιόδου των μουσώνων. Οι βροχοπτώσεις είναι λιγότερες στο δυτικό Τεράι. Η μέση ετήσια κατακρήμνιση ποικίλει από 1500 χλστ. στα νότια μέχρι περισσότερο από 2000 χλστ. στα βόρεια.

Λόφοι Σιγουαλίκ

Οικολογία, χλωρίδα και πανίδα

Η οικολογία της περιοχής είναι ποικιλόμορφη και κυμαίνεται από διαδοχικά λιβάδια στην πλημμυρική πεδιάδα του ποταμού Καρνάλι μέχρι το δάσος Σαλ (Shorea robusta) στην περιοχή των πεδιάδων. Το Πάρκο διαθέτει ένα ποικιλόμορφο φυσικό περιβάλλον, περιλαμβάνοντας υγρότοπους, παραποτάμια φυσικά περιβάλλοντα, λιβάδια και δάση. Το Εθνικό Πάρκο Μπάρντια είναι το πιο μεγάλο και αδιατάρακτο κομμάτι άγριας φύσης στην περιοχή Τεράι και Σιγουαλίκ. Είναι η πιο σημαντική περιοχή διατήρησης της βιοποικιλότητας στην υπο-ήπειρο.

Δάσος Σαλ

Περίπου το 70% του πάρκου καλύπτεται από δάσος Σαλ (Shorea robusta) με ομοιόμορφη κατανομή λιβαδιών, σαβάνας και παραποτάμιου δάσους. Άλλοι τύποι δασών περιλαμβάνουν το δάσος Ακακία-Σίσσο, το δάσος ανάμεικτων πυκνόφυλλων του Τεράι, το λοφώδες δάσος Σαλ, το λοφώδες δάσος ανάμεικτων φυλλοβόλων, το πευκόδασος και πλημμυρικά λιβάδια. Το δέντρο Σαλ (Shorea robusta) είναι το επικρατέστερο δέντρο στο πάρκο.

Το Εθνικό Πάρκο Μπάρντια διαθέτει πλούσια άγρια φύση. Αποτελεί κατοικία για περισσότερα από 36 είδη θηλαστικών, 300 είδη πουλιών, 25 είδη ερπετών και αμφίβιων και 60 είδη ψαριών. Το πάρκο αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο για παγκοσμίως απειλούμενα θηλαστικά, όπως ο ρινόκερος ο μονόκερος, ο ασιατικός άγριος ελέφαντας, η βασιλική τίγρης της Βεγγάλης, το ελάφι μπαρασίγκα, και το δελφίνι του Γάγγη. Άλλα απειλούμενα είδη πανίδας του πάρκου περιλαμβάνουν τα εξής: ωτίς της Βεγγάλης, πουλί Sypheotides indicus, γερανός Grus antigone, γαβιαλίδες, κροκόδειλος των ελών, κτλ.