Mars Express gereed voor lancering

De lancering van Mars Express zou in eerste instantie plaatsvinden op 23 mei. Maar om technische problemen is dat tien dagen uitgesteld. Vlak voordat de planeetverkenner vanuit Toulouse in Frankrijk naar Baikonoer in Kazakhstan zou worden verzonden, ontdekten ingenieurs een defect in een van de elektronische modules. "Natuurlijk was het ook de ingewikkeldste module om uit het vaartuigje te verwijderen," lacht Rudi Schmidt, de project manager van Mars Express. "Op grond van de tijdsduur die voor de reparatie stond, dachten we de vlucht aanvankelijk tot 6 juni te moeten uitstellen. Maar dankzij de vaardigheden en inzet van de ingenieurs was het werk eerder klaar dan verwacht en kon de lanceerdatum toch nog iets naar voren worden gehaald. Daarmee houden we een ruim lanceervenster over van drie weken."

Het lanceervenster voor de interplanetaire vlucht heeft een beperkte tijdsduur omdat alleen in die periode de afstand tussen de aarde en Mars in korte tijd kan worden overbrugd. Op 27 augustus staat Mars op 'slechts' 55 miljoen km van de aarde en is met die relatief korte afstand binnen een half jaar te bereiken. Pas over twee jaar doet zich weer een gelegenheid voor een energiezuinige Marsvlucht voor.

Op zoek naar leven

Mars Express gaat met behulp van zeven wetenschappelijke instrumenten op zoek naar aanwijzingen voor vroeger of huidig leven op Mars. Aan boord van de Mars Express bevindt zich daartoe het Britse landingsvaartuigje Beagle 2. Dit zal dichtbij de evenaar van Mars aan een parachute afdalen. De lander is uitgerust met een speciale boor, die bodemmonsters tot op een diepte van 1,5 meter naar boven zal halen. Velen denken immers dat juist in de Marsbodem naar leven moet worden gezocht. Op het Marsoppervlak heerst een te extreem klimaat. Door de vele erosie als gevolg van stofstormen zullen eventuele fossiele sporen daar vrijwel zeker zijn uitgewist.

Waterijs

Mars Express gaat ook op zoek naar water op Mars. De bodemgesteldheid van de planeet wordt daarvoor met behulp van een radar tot een diepte van een paar honderd meter tot een paar kilometer in kaart gebracht. Dat is een stuk dieper in vergelijking met het bodemonderzoek van de Amerikaanse ruimtesonde Mars Odyssey, die op deze wijze waterstofhoudende bodemlagen op Mars ontdekte. De aanwezigheid van waterstof zou kunnen duiden op het voorkomen van waterijs in de Marsbodem. Als de bodem van Mars inderdaad waterijs bevat, zou de planeet in de toekomst wellicht geschikt kunnen worden gemaakt voor menselijke bewoning.