ESAEducationΑρχικήΚαιρός και κλίμαΠαγκόσμια αλλαγήΦυσικές καταστροφές
   
Σχετικά με το Eduspace
Τι είναι το Eduspace;Ποιο εργαλείο προσφέρει;
Επιλέξτε τη γλώσσα σας
Αρχές Τηλεπισκόπησης
Τι είναι η ΤηλεπισκόπησηΤηλεπισκόπηση σε βάθοςΗ ιστορία της Παρατήρησης της ΓηςΧαρτογράφηση και Δορυφορικά ΔεδομέναΔορυφορικές τροχιέςΔορυφόροι παρατήρησης της Γης
Μέσα
Πολυμέσα
Γκαλερί εικόνωνΓκαλερί βίντεο
Υπηρεσίες
Αναζήτηση στο Eduspace
 
 
 
 
 
printer friendly page
Meteosat image in channel 1, 21 December 1997 at 12 GMT
Meteosat image in channel 1 taken on 21 December 1997
Meteosat
 
Πέντε γεωστατικοί μετεωρολογικοί δορυφόροι έχουν τοποθετηθεί σε τροχιά γύρω από τον ισημερινό σχηματίζοντας ένα δαχτυλίδι:
  • Meteosat από τη Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA),
  • GMS από την Ιαπωνία
  • INSAT από την Ινδία και
  • GOES E και GOES W από τις ΗΠΑ
Ο συνδυασμός αυτών των πέντε δορυφόρων δημιουργεί ένα σύνολο εικόνων που ανανεώνεται κάθε ημίωρο και καταγράφει τις καιρικές συνθήκες σε ολόκληρο τον πλανήτη, εκτός από τις περιοχές των πόλων.  
 
Meteosat image in the thermal infrared channel, 21 December 1997
Meteosat image in the thermal infrared channel, 21 December 1997
Meteosat περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του που είναι παράλληλος προς τον άξονα της γης. Περιστρέφεται 100 φορές ανά λεπτό. Για κάθε περιστροφή σαρώνει μια λωρίδα πλάτους 5km με κατεύθυνση από την ανατολή προς δύση. Η λωρίδα διαιρείται σε 2500 περιοχές σάρωσης. Το κάτοπτρο του σαρωτή μετατοπίζεται ελεγχόμενα με τέτοιο τρόπο, ώστε με κάθε περιστροφή να σαρώνεται μια νέα λωρίδα.

Για να πάρουμε μια ενιαία εικόνα ολόκληρου του γήινου δίσκου, θα πρέπει να ολοκληρωθεί η σάρωση 2500 λωρίδων, μια διαδικασία που απαιτεί 25 λεπτά. Μετά από μια πεντάλεπτη διακοπή, ξεκινάει η δημιουργία της επόμενης εικόνας. Τα δεδομένα στέλνονται σε συνεχή ροή στο κέντρο ελέγχου, στο Darmstadt της Γερμανίας, όπου το υλικό υποβάλλεται σε επεξεργασία. Η σάρωση εκτελείται σε τρία κανάλια, ένα στο ορατό και εγγύς υπέρυθρο τμήμα της ακτινοβολίας, ένα στο μέσο υπέρυθρο και ένα στο θερμικό υπέρυθρο.
 
 
Meteosat image in the water vapour channel (2), 21 December 1997
Meteosat image in the water vapour channel (2), 21 December 1997
Με το ορατό και εγγύς υπέρυθρο φάσμα της ακτινοβολίας (κανάλι 1) μετριέται η ανακλαστική ικανότητα των διαφόρων επιφανειών. Τα σύννεφα, το χιόνι και ο πάγος έχουν ισχυρή ανακλαστικότητα και για το λόγο αυτό εμφανίζονται ως ανοικτά γκρι. Το ξηρό και γυμνό έδαφος και η άμμος είναι επίσης φωτεινά, ενώ οι περιοχές που καλύπτονται με βλάστηση έχουν ελαφρώς χαμηλότερη ανακλαστικότητα και εμφανίζονται σκοτεινότερες. Οι επιφάνειες νερού έχουν πολύ χαμηλή ανακλαστικότητα και επομένως εμφανίζονται σκοτεινές. Στις εικόνες του καναλιού 1, τα πιο παχιά νέφη φαίνονται πιο άσπρα, ενώ οι λεπτότεροι σχηματισμοί νεφών εμφανίζονται γκριζωποί, επειδή είναι εν μέρει ορατή η επιφάνεια της γης. Το διάστημα εμφανίζεται μαύρο, καθώς το κενό δεν ανακλά το φως.

Δείτε τις τελευταίες εικόνες από το METEOSAT .

These are albedo values for various types of surfaces. The value indicates the percentage of sunlight reflected from the surface.
 
 
ΕπιφάνειαΑνακλαστικότητα %
Νερό5-10
Έρημος25-30
Φρέσκο χιόνι80-90
Παλιό χιόνι45-70
Πράσινο δάσος5-10
Πράσινα φύλλα5-25
Σύννεφα (κατά μέσο όρο)50-55
Σύννεφα με πάχος <150 μέτρα25-63
Σύννεφα με πάχος 150-300 μέτρα45-75
Σύννεφα με πάχος 300-600 μέτρα59-84
Πάγος στην επιφάνεια της θάλασσας30-40
Δρόμος με πίσσα5-10
 
 
Στο θερμικό υπέρυθρο (κανάλι 3), οι κρύες επιφάνειες φαίνονται φωτεινές και οι θερμές επιφάνειες σκοτεινές. Όπως και στο κανάλι 1, τα σύννεφα εμφανίζονται ως φωτεινές περιοχές, αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Τα φωτεινότερα σύννεφα είναι τα πιο κρύα και κατά συνέπεια πρέπει να βρίσκονται σε ψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, καθώς είναι γνωστό ότι η θερμοκρασία μειώνεται όσο απομακρυνόμαστε πάνω από την επιφάνεια της γης. Όσο πιο σκοτεινός είναι ένας σχηματισμός νεφών, τόσο χαμηλότερα βρίσκεται στην ατμόσφαιρα. Στις εικόνες υπερύθρου είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ της χαμηλής νέφωσης και των περιοχών χωρίς νέφη, επειδή η θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ νεφών και υγρής γήινης επιφάνειας είναι πολύ μικρή. Στις εικόνες υπέρυθρου το διάστημα εμφανίζεται λευκό, καθώς το κενό δεν ακτινοβολεί στο θερμικό υπέρυθρο.

Δείτε τις τελευταίες εικόνες από το υπέρυθρο κανάλι του Meteosat .
 
 
Το κανάλι υδρατμών είναι πολύ ειδικό, καθώς καταγράφει σε ένα μήκος κύματος όπου η ατμόσφαιρα είναι αδιαφανής (η ακτινοβολία απορροφάται σχεδόν κατά 100%). Η ακτινοβολία που λαμβάνεται από το δορυφόρο σε αυτό το κανάλι προέρχεται από το περιεχόμενο των, κατά τα άλλα, αόρατων υδρατμών της ατμόσφαιρας. Έτσι είναι δυνατό να αναλυθεί η μετακίνηση των υδρατμών, που περιέχουν μεγάλες ποσότητες λανθάνουσας θερμότητας. Αυτές οι μετακινήσεις είναι σημαντικός παράγοντας κατανομής της ενέργειας στο σύνολο της ατμόσφαιρας. Τα τροπικά δάση βοηθούν αυτή τη διαδικασία με την μεταφορά τεραστίων ποσοτήτων υδρατμών και ενέργειας στις εύκρατες ζώνες. Η κλιματολογική σημασία της αποψίλωσης των τροπικών δασών και της επίδρασή της στην εξάτμιση παραμένει αδιευκρίνιστη.

Δείτε τις τελευταίες εικόνες υδρατμών από τον Meteosat .
 
 

 


Δορυφόροι γεωσκόπησης
ΕισαγωγήLandsatERSRESURSEnvisatSPOT
Μετεωρολογικοί δορυφόροι
Meteosat 2ης γενιάς (MSG)MetOpNOAA
Δορυφόροι Earth Explorer
ΕισαγωγήGOCESMOSCryoSat-2
Εμπορικοί οπτικοί δορυφόροι υψηλής ανάλυσης
IKONOSQuickBirdWorldView
 
 
 
   Copyright 2000 - 2015 © European Space Agency. All rights reserved.