ESAEducationHoofdpaginaWeer en klimaatOpwarming van de AardeNatuurrampen
   
Over Eduspace
Wat is Eduspace?Welke instrumenten worden aangeboden?
Talen
Remote Sensing
Wat is remote sensing?Beginselen van 'Remote Sensing'Geschiedenis van aardobservatieKaarten en satellietgegevensSatellietbanenAardobservatie
satellieten
Bronnen
Multimedia
Earth images galleryImage GalleryVideo Gallery
Services
Contact usZoek in Eduspace
 
 
 
 
 
printer friendly page
Meteosat image in channel 1, 21 December 1997 at 12 GMT
Meteosat-beeld in kanaal 1, 21 dec. 1997 om 12 uur GMT. Kanaal 1 dekt zowel het zichtbare als het nabij-infrarode deel van het spectrum af
Meteosat
 
Er zijn vijf geostationaire weersatellieten in een baan boven de evenaar gebracht:
  • Meteosat, door de Europese ruimtevaartorganisatie ESA
  • GMS, door Japan
  • INSAT, door India en
  • GOES E en GOES W, door de VS
Samen zenden ze elk half uur actuele beelden door van het weer op aarde, met uitzondering van de poolgebieden.  
 
Meteosat image in the thermal infrared channel, 21 December 1997
Meteosat-beeld in het thermisch-infraroodkanaal, 21 dec. 1997 om 12 uur GMT
Meteosat draait om zijn as, die evenwijdig loopt met de aardas. Hij maakt honderd omwentelingen per minuut. Bij elke omwenteling tast hij een vijf kilometer brede strook af van oost naar west. De strook is verdeeld in vijfentwintighonderd aftastgebieden. Voor elke omwenteling wordt de spiegel van de scanner zo afgesteld dat een nieuwe strook kan worden afgetast.

Een beeld van de hele aardschijf bestaat uit vijfentwintighonderd stroken, die in vijfentwintig minuten worden afgetast. Na een pauze van vijf minuten begint hij aan het volgende beeld. De voortdurende gegevensstroom wordt voor verwerking doorgestuurd naar het controlecentrum in Darmstadt (Duitsland). Het aftasten gebeurt in drie kanalen: zichtbaar en infrarood; midden-infrarood; en thermisch infrarood.
 
 
Meteosat image in the water vapour channel (2), 21 December 1997
Meteosat-beeld in het waterdampkanaal (2), 21 dec. 1997 om 12 uur GMT
In het zichtbare en nabij-infrarode kanaal (kanaal 1), wordt de albedo voor verschillende soorten oppervlak gemeten. Bewolking, sneeuw en ijs hebben een sterke reflectie en zien er daarom lichtgrijs uit. Droge, kale grond of zand is ook licht, terwijl gebieden met vegetatie een iets lager albedo hebben en er donkerder uitzien. Het oppervlak van wateroppervlak heeft een zeer laag albedo en is daarom donker. In kanaal 1 gemaakte beelden zijn de witste wolken het dikst, terwijl dunnere bewolking grijzig is, omdat het aardoppervlak gedeeltelijk te zien is. De ruimte is zwart omdat de lege ruimte geen licht terugkaatst.

Bekijk het actuele weerbeeld volgens Meteosat.

Albedowaarden voor diverse soorten oppervlak. De waarde geeft het percentage van het door het oppervlak teruggekaatst zonlicht weer.
 
 
OppervlakAlbedo %
Water5-10
Woestijn25-30
Verse sneeuw80-90
Oude sneeuw45-70
Groen bos5-10
Groen gebladerte5-25
Wolken (gemiddeld)50-55
Wolken < 150 m dik25-63
Wolken 150 en 300 m dik45-75
Wolken van tussen 300 en 600 m dik59-84
Zeeijs30-40
Asfaltweg5-10
 
 
In het thermisch infrarode kanaal (kanaal 3) komen koude oppervlakken er licht uit te zien, en warme oppervlakken, donker. Net als in kanaal 1 zijn wolken licht maar wel met duidelijke verschillen. De lichtste wolken zijn het koudst en bevinden zich dus het hoogst in de atmosfeer. De temperatuur daalt naarmate de afstand tot de aarde groter wordt. Hoe donkerder de wolk, hoe lager hij zich in de atmosfeer bevindt. Op infraroodopnamen is het soms lastig om laaghangende bewolking te onderscheiden van onbewolkte gebieden, omdat het temperatuurverschil tussen een bewolkt en een nat aardoppervlak heel klein kan zijn. De ruimte ziet er op deze beelden wit uit, omdat zij geen thermisch infrarode energie uitstraalt.

Bekijk het actuele infraroodbeeld volgens Meteosat.
 
 
Het waterdampkanaal is bijzonder omdat het waarneemt op een golflengte waarop de atmosfeer niet helder is vanwege de vrijwel volledige absorptie van straling. De straling die de satelliet in dit kanaal ontvangt is afkomstig van het gehalte aan overigens onzichtbare waterdamp in de atmosfeer. Zo is een analyse mogelijk van de verplaatsing van waterdamp, dat grote hoeveelheden latente energie bevat. Die beweging is mede bepalend voor de energieverdeling in de hele atmosfeer. Het tropische regenwoud ondersteunt dit proces door enorme hoeveelheden waterdamp en energie aan de gematigde luchtstreken te leveren. Het is nog niet duidelijk welke invloed de ontbossing van het regenwoud op het klimaat op aarde en de verdamping heeft.

Bekijk het actuele waterdamp beeld volgens Meteosat.
 
 

 


Aardobservatie
satellieten
InleidingLandsatERSRESURSEnvisatSPOT
Weersatellieten
Meteosat Second Generation (MSG)MetOpNOAA
Earth Explorer-
satellieten
InleidingGOCESMOSCryoSat-2
Commercial high resolution optical satellites
IKONOSQuickBirdWorldView
 
 
 
   Copyright 2000 - 2015 © European Space Agency. All rights reserved.