Mercurius
Mercurius staat van alle planeten het dichtst bij de zon. Daarom is hij niet makkelijk te zien aan de hemel. Zelfs in de gunstigste stand staat hij vlak boven de horizon en is hij alleen een paar uur na zonsondergang of net vóór zonsopgang te zien.
Mercurius is genoemd naar de gevleugelde boodschapper van de Romeinse goden. Dat is omdat hij elke 88 dagen één keer rond de zon snelt. Maar om zijn as draait hij juist heel langzaam: één keer in de 58,6 dagen. Dat is precies tweederde van zijn omlooptijd.
De kleine planeet heeft een rotsachtig oppervlak. Hij is niet breder dan de Atlantische Oceaan en past wel achttien keer in de aarde.
Mercurius lijkt veel op onze maan. Het oppervlak is bezaaid met inslagkraters. Er is geen atmosfeer en ook geen water. Overdag kan de temperatuur oplopen tot wel 450 graden, maar 's nachts is het er met meer dan 180 graden onder nul ontzettend koud. Misschien is er in de diepe, donkere kraters rond de polen waterijs te vinden.
Mercurius heeft een verrassend grote dichtheid. We denken dat het binnenste van de planeet bijna helemaal bestaat uit een grote ijzerkern. Verder is het magnetisch veld opvallend sterk.
Tot nu toe heeft de Amerikaanse ruimtesonde Mariner 10 minder dan de helft van het oppervlak van dichtbij gefotografeerd. ESA en Japan zijn van plan om in 2013 twee satellieten naar Mercurius te sturen. De missie wordt genoemd naar BepiColombo, een beroemde Italiaanse wiskundige en wetenschapper.
Laatst aangepast 11 oktober 2010
